vrijdag 25 oktober 2013

DAG 26 TRIACASTELA -> BARBADELO

Etappe: Triacastela -> Barbadelo
Periode: 25 oktober 2013
Afstand: 22,80 km ( totaal: 664,00 km )
Moeilijkheidsgraad:Licht
Regio: Galicië
Weer: 17 graden
I-pod: Issbells,  Nora Jones, The Eagles,...

 
De etappe van vandaag is er een voor de natuurliefhebber. Het is ongelooflijk hoe snel de natuur kan veranderen op zo'n korte afstanden. Aangezien er klachten zijn gekomen dat er gisteren geen foto's waren, daarom vandaag des te meer.

We starten vrij vroeg deze morgen. Half 9, wat vroeg is aangezien er op dat uur nauwelijks licht is. Maar toch zetten we er de pas in. Vandaag hebben we twee mogelijkheden. Over Samos of langs San Xil. Wij kiezen voor het tweede aangezien deze weg door de bossen gaat. In Samos wordt de pelgrim getrakteerd op het monasterium van Samos, maar het is heel de dag asfalt eten, een daarvoor zijn we niet naar hier gekomen.

Bij het verlaten van Triacastelo duikt de zon op, en krijgen we onmiddelijk waar voor ons geld. De bossen zijn muisstil en zijn een zaligheid op dit uur.


Het rare aan Galicië is dat het om 11uur 's morgens 5 uur 's avonds kan lijken. Ook al is het bijna middag, toch lijkt het avond.


We duiken na een stijle klim opnieuw de bossen in. We wandelen door een dicht bladerendek, en de bomen pakken zich steeds dichter samen. Ook al zijn we drie uur onderweg, het kan mij niets deren dit is puur genieten.



We komen na 19 km genieten aan in Sarria, maar geef toe, een etappe doen waar een 1 voor staat, dat is iets te weinig van het goede. We bezoeken in een sneltempo de stad en laten ze in een even sneltempo achter ons.



Onderweg naar Barbadelo, krijgen we waar voor ons geld. Hier heeft de natuur sinds tijden zijn eigen weg kunnen gaan. De bomen die we tegenkomen zijn van een onmetelijke omvang. Ook al is het klimmen, een mens kan niet anders dan onder de indruk zijn.


Voor  we Barbadelo binnen wandelen nog even een kleine hoogvlakte in de open zon. Even opwarmen na de koelte van de bossen.


Bij het binnen wandendelen van Barbadelo komen de koeien ons te gemoet gewandeld. Ruraler dan dit wordt het niet.


De albergue is schitterend. Deze keer geen foto's van waar we slapen, kwestie van iedereen thuis niet het gevoel te geven dat dit een luxe reisje aan het worden is. Om af te sluiten in het galego. Boa noite y até manha.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten